Άλλη μια νύχτα, ακούω θόρυβο πίσω από τους τοίχους. Νιώθω σαν να κουνιέται η ταπετσαρία. Περιμένω ότι από στιγμή σε στιγμή οι τοίχοι θα κλείσουν, πολλές φορές τα μάτια μου νομίζουν πως πάλλονται. Κι απόψε ακούω συρσίματα μέσα στο σπίτι, ίσως ανάμεσα στο σπίτι.
Ίσως να τους προκαλεί τους θορύβους το ίδιο το σπίτι. Πριν από μερικές εβδομάδες που άρχισαν όλα, νόμιζα πως είναι η φαντασία μου. Ύστερα θεώρησα ότι είναι αρουραίοι. Εξάλλου εδώ στην εξοχή είναι συνηθισμένο. Μένω και σε ένα παλιό αρχοντικό που δεν το συντηρούσε κανείς, δίπλα είναι και ο αχυρώνας, οι αρουραίοι είναι η πιο λογική σκέψη να κάνει κανείς. Όμως ένα σημάδι μου άλλαξε την γνώμη.
Την προηγούμενη εβδομάδα είδα στο ταβάνι μια μαύρη κηλίδα. Δεν έδωσα σημασία και νόμιζα πως ήταν κάποια διαρροή. Έψαξα το σπίτι από την σοφίτα μέχρι το κελάρι, αλλά δεν υπήρχε πουθενά σπασμένος σωλήνας. Μετά από δυο ημέρες είδα παρόμοιες μαύρες κηλίδες στον τοίχο της τραπεζαρίας. Πίστεψα πως μούχλα ή υγρασία θα ήταν οι αιτίες. Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν μια παράξενη οσμή, σαν σαπισμένα φύλλα να έχουν στιβαχτεί κάτω από μπαγιάτικη λάσπη αναδυόταν κάτω από το πάτωμα. Στην αρχή δεν ήταν τόσο ενοχλητικό, αλλά τώρα αυτή η δυσωδία έχει γεμίσει κάθε χώρο του σπιτιού.
Προχθές τα πράγματα χειροτέρεψαν. Κατέβηκα στο κελάρι για να πάρω κάποια πράγματα και ένας ήχος μου τράβηξε την προσοχή από την άλλη πλευρά. Το ίδιο σύρσιμο με τις άλλες φορές. Αλλά αυτή την φορά πιο κοντά από κάθε άλλη. Δεν βρήκα τίποτα όσο κι αν έψαξα. Μοιάζει σαν
Από χθες μόλις ακούω το σύρσιμο πιο κοντά από ποτέ. Είναι μέσα στο δωμάτιό μου, κάτω από το κρεβάτι μου. Ίσως ακόμη πιο κοντά, μέσα στο μυαλό μου. Νιώθω κάτι να στριφογυρίζει πίσω από τα μάτια μου, να αφήνει κηλίδες σαν αυτή στο ταβάνι, κάτω από το δέρμα μου. Νιώθω το πρόσωπό μου να καίει, προσπαθώ να κοιμηθώ, αλλά και στα όνειρά μου, αυτό το γλύστριμα με ακολουθεί. Κάτι με τρώει, αλλά δεν χορταίνει…
0 coment�rios: