Τέταρτος δίσκος για τους Black Mountain, μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, με το συγκρότημα να απομακρύνεται από τις Sabbath-ικές φόρμες και να κοιτάει καθαρά πλέον στην ψυχεδέλεια των Pink Floyd.
Classic rock αναφορές, space πλήκτρα και ατμόσφαιρες, χρωματίζουν άλλοτε μελαγχολικά κι άλλες φορές με pop διάθεση, ενώ οι φωνές των Stephen McBean και Amber Webber εναλλάσσονται. Το ζευγάρι των φωνών ταιριάζει απολύτως και αλληλοσυμπληρώνονται.
Κάθε τραγούδι προσφέρει κάτι διαφορετικό, γεγονός που ικανοποιεί τον μέσο ακροατή με την ποικιλία ήχων. Τα "Mothers of the Sun", "Defector", "Constellations" και "(Over & Over) The Chain" ξεχωρίζουν και παίζουν ανάμεσα στην synth pop, το space rock, το soft rock που κάποτε γέμιζε αρένες, τις Bowie-ικές πατέντες και την μελαγχολία των '70s. Μην ανησυχείς όμως, γιατί κάθε άλλο παρά μπερδεμένο είναι το ηχητικό μωσαικό των Black Mountain.
Κάθε τραγούδι προσφέρει κάτι διαφορετικό, γεγονός που ικανοποιεί τον μέσο ακροατή με την ποικιλία ήχων. Τα "Mothers of the Sun", "Defector", "Constellations" και "(Over & Over) The Chain" ξεχωρίζουν και παίζουν ανάμεσα στην synth pop, το space rock, το soft rock που κάποτε γέμιζε αρένες, τις Bowie-ικές πατέντες και την μελαγχολία των '70s. Μην ανησυχείς όμως, γιατί κάθε άλλο παρά μπερδεμένο είναι το ηχητικό μωσαικό των Black Mountain.
Από το boogie στο funky κι από εκεί στα sci-fi ηχοχρώματα, το "IV" όσο υπέροχο είναι ανά κομμάτια, άλλο τόσο όμορφα λειτουργεί και ως σύνολο. Μαγευτικές. ταξιδιάρικες μελωδίες, progressive σχεδιασμοί που δεν ξέρεις που θα σε πάνε και έξυπνη τραγουδοποιία. Θεωρώ πως αυτή είναι η καλύτερη στιγμή των Black Mountain και είναι ένας δίσκος που αξίζει να του δόσεις χρόνο για να αντεμειφθείς.
0 coment�rios: