Δευτέρα, Απριλίου 11, 2016

Για μια στάλα ουρανό


Μέρες παράξενες διανύουμε. Μέρες ιστορικές και έξω από τις συνηθισμένες. Θα μου πείτε ποιες ήταν συνηθισμένες τα τελευταία χρόνια. Συνεχόμενες έντονες καταστάσεις, μέσα από τις οποίες προσπαθεί ο καθένας μας να μην ξεχάσει σημαντικά ζητήματα όπως το τι μας κάνει ανθρώπους.


Χρειαζόμαστε ανάσες, έξω από την φενάκη του πολιτισμού που ευαγγελίζονται ΜΜΕ και ιερείς της απαραίτητης συμφωνίας σε όλα. Δεν γίνεται όλα να τα υπολογίζουμε, να τα μετράμε, να τα βάζουμε και να τα βγάζουμε από το πορτοφόλι μας. Δεν με απασχολούν τα νομικίστικα και οι κανόνες ενός εικονικού κόσμου. Οι ζωές μας δεν είναι προϊόντα λογιστικής και οικονομοτεχνικής σύμπραξης. Ποιοι ελέγχουν αυτούς που που μας ελέγχουν;

Η ζωή έχει πιο σημαντικά πράγματα από πίνακες, στοιχεία, αριθμούς και νομίσματα. Λυπάμαι αυτούς που δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό και προτιμούν να μεταλλάσσουν βίαια τις ζωές των άλλων για να προσαρμοστούμε εμείς στην στενή, περιορισμένη τους αντίληψη. Δεν θεωρώ το μεγαλύτερο κακό στην χώρα μας το οικονομικό, αλλά την παρακμή του πολιτισμού, της παιδείας, της τέχνης. Μια χώρα δεν παύει να υπάρχει επειδή κλείνουν οι τράπεζες, αλλά όταν κλείνουν βιβλιοθήκες, μουσεία, ερευνητικά κέντρα, επιστημονικά εργαστήρια και στέκια που οι άνθρωποι σκέφτονται και συνδημιουργούν.

Η ψυχή, η καρδιά, οι συμπεριφορές μας, δεν αγοράζονται με χρήματα. Όμως τα τελευταία αρκετά χρόνια, ζητάμε όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε την κάθε πρόταση που περιέχει την λέξη "χρήματα" με την λέξη "θεός". Σκέψου, το "δεν έχω θεό", αντί του "δεν έχω χρήματα". Έτσι σκεφτόμασταν ως κοινωνία, όλα κρίνονταν βάσει κέρδους και κόστους.

Όσο μπορείς να ερωτεύεσαι, να ενθουσιάζεσαι με νέες μουσικές, να ταξιδεύεις νοητά με ένα βιβλίο, να απολαμβάνεις τα μικρά πράγματα, ακόμα κι αν τα "μεγάλα" δεν πάνε καλά, να χαίρεσαι με όσα σε ευχαριστούν ακόμα κι αν υπάρχουν άλλα που σε πληγώνουν. Όσο ξέρεις πως η θάλασσα, ο ουρανός, η ανθρώπινη επαφή είναι από αυτά που δεν μπορεί να σου πάρει κανένας, συνέχισε να τα ψάχνεις, να τα αγαπάς, να τα επιζητάς. Μην το βάλεις κάτω. Όχι γι' αυτούς.
Previous Post
Next Post

post written by:

0 coment�rios: