Οι Αυστραλοί Caligula's Horse αποτελούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και hot ονόματα στο σύγχρονο progressive, καταφέροντας να συνδυάσουν το παραδοσιακό prog των Dream Theater με την ανοιχτόμυαλη οπτική των Leprous.
Στο "In Contact" έγιναν γνωστοί σε μεγαλύτερο κοινό, αλλά θεωρώ το "Bloom" πιο κομβικό για την πορεία τους. Στο φετινό "Rise Radiant" συνδυάζουν την προσιτή δομή του πρώτου με την τεχνική του δεύτερου, κυκλοφορώντας το πιο συμπαγές ως τώρα album τους. Riffs και μελωδίες συνδιαλέγονται με groovy μέρη που φλερτάρουν με το djent, χωρίς ωστόσο να μπαίνουν στα χωράφια του. Οι ερμηνείες του Grey είναι καλύτερες από ποτέ και τα πιασάρικα μέρη κερδίζουν ακόμα και όσους δεν έχουν παρακολουθήσει την μπάντα.
Αν και το "Rise Radiant" είναι όμορφος δίσκος, είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι το συγκρότημα δεν κάνει ένα βήμα μπροστά. Φυσικά κομματάρες όπως τα "The Tempest", "Slow Violence" και "Oceanrise" είναι αυτές που μένουν και έχουν σημασία στην τελική. Ενώ και το μελαγχολικό "Autumn" με τις υπέροχες μελωδίες του δεν σε αφήνει ασυγκίνητο. Η ποιότητα της μπάντας είναι δεδομένη, συναίσθημα υπάρχει, όπως και παιχτική ικανότητα. Σαν album, το "Rise Radiant" είναι βατό, έχει ενέργεια και δείχνει δημιουργικότητα, φαίνεται πιο στοχευμένο και συντηρεί την θέση των Caligula's Horse ανάμεσα στα groups που πρωτοστατούν στην μοντέρνα σκηνή. Για μένα ωστόσο χρειάζεται ακόμα κάτι για να μπορέσει το συγκρότημα να εντυπωσιάσει και να περάσει στις χρυσές σελίδες της prog ιστορίας.
3,5/5
0 coment�rios: