Πέμπτη, Ιουνίου 25, 2020




Πλέον δεν συμβαίνει συχνά ένας δίσκος να με ξετινάξει. Έχουμε πήξει σε κατηγορίες, ταμπέλες, εκ του ασφαλούς "δισκάρες" και αναμάσημα ήχων που πιάνουν συγκεκριμένα target groups. Και ευτυχώς, έρχονται κάτι σφαλιάρες σαν το "Underneath" και σου θυμίζουν κάποια πράγματα. 

Οι Code Orange κινούνται από το hardcore και την punk αλητεία, μέχρι το industrial των NIN, το επιθετικό metalcore και το ποιοτικό (ναι υπάρχει κι αυτό) nu metal. Αλλά και πάλι, δεν τους βάζεις μια περιγραφή και ξεμπερδεύεις μαζί τους. Σκόρπια στοιχεία από sludge και electronica, ραφιναρισμένα με μια in-your-face αισθητική, που δίνει τόση έμφαση στην τραγουδοποιία, σε σημεία που το λες και πιασάρικο. Μελωδίες, groove, παράνοια, μάτι που γυαλίζει αλα Slipknot, σκοτάδι που πηγάζει από την πίσσα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων. 

Riff-άρες σκάνε η μία μετά την άλλη, οι στίχοι είναι όπως πρέπει, έχεις μπαλάντα, ροκιές, μπλιμπλίκια, καλλιτεχνικότητα και άποψη. Βαρύ και ασήκωτο, δεν ενδείκνυται για περιστασιακές ακροάσεις, αφού άνετα ο ήχος του μπαίνει στο κεφάλι σου και παίζει μαζί σου. Το πακέτο του "Underneath" είναι χορταστικό και σύγχρονο, όπως πρέπει να παίζεται ο σκληρός ήχος σήμερα. Ωμός και κινηματογραφικός, αιχμηρός και προσιτός για τις μάζες. Οι Code Orange πειραματίζονται και φαίνονται έτοιμοι για τα σαλόνια. Έφτιαξαν ένα δίσκο με τόσα πολλά υποείδη να τον απαρτίζουν και να δημιουργούν ωστόσο ένα τέρας με χαρακτήρα. Αυτό κύριοι είναι ακραία τέχνη και στους καιρούς που ζούμε αποτελεί το ιδανικό άκουσμα. 


4,5/5
Previous Post
Next Post

post written by:

0 coment�rios: