Τετάρτη, Μαΐου 18, 2016

Haken-Affinity

Η σύγχρονη prog σκηνή, έχει εξελιχθεί αρκετά, σε σημείο που δεν μπορείς να κατηοριοποιήσεις καλλιτέχνες που παίζουν προοδευτική μουσική, υπό αυτή την ταμπέλα. Οι Haken είναι από αυτούς που δεν ακολουθούν την πεπατημένη.

Μετά το εξαιρετικό "The Mountain" ο πήχης των προσδοκιών έφτασε πολύ ψηλά και οι ίδιοι όχι μόνο ανταποκρίνονται άψογα, αλλά κυκλοφορούν το ακόμα καλύτερο "Affinity", που αποτίει φόρο τιμής στα '80s.

Κρατώντας την μοντέρνα προσέγγιση των Tesseract και των Leprous, εμπλουτίζουν τον ήχο τους με στοιχεία της παλαιάς του prog σχολής και κυρίως των Yes και των Alan Parsons Project, κυρίωςπερισσότερι στα πλήκτρα και την αισθητική. Οι κιθάρες είναι heavy και οι ερμηνείες του Ross Jennings εξαιρετικές. Το πρώτο μισό του δίσκου είναι εντυπωσιακό, με τα "Initiate", "1985" και "Lapse" να αποτελούν διαμαντάκια του είδους. Οι ιδέες και ο μουσικός πλούτος των Haken ωστόσο, ξεδιπλώνονται απολύτως στο "The Architect", ένα δεκαπεντάλεπτο έπος που δεν καταλαβαίνεις για πότε περνάει. Καταπληκτικές αλλαγές, ευφάνταστο παίξιμο και το κερασάκι, η συμμετοχή του Einar των Leprous.

Ο ήχος αν και πολυποίκιλος είναι συμπαγής και πλήρης. Ρυθμοί, μελωδίες και δυναμικές ξεχωρίζουν άψογα. Ακόμα και η σεσιρά των συνθέσεων είναι υποδειγματική, αφού μετά από ένα οργιαστικό ξεκίνημα, τα "Earthrise" και "Red Giant" ρίχνουν κάπως τους τόνους, μέχρι να μπει το καταιγιστικό "The Endless Knot" που επαναφέρει τα πράγματα σε κατάσταση εγρήγορσης. Το κλείσιμο έρχεται με μελαγχολικό "Bound by Gravity", που φλερτάρει με τους Anathema και ο δίσκος ολοκληρώνεται σχεδόν κινηματογραφικά.

Το "Affinity" είναι από τους καλύτερους progressive δίσκους που θ' ακούσουμε φέτος, ένα έργο "γεμάτο", ενθουσιώδες, έξυπνο, που τέμνει παρελθόν και παρόν, τεχνική και φαντασία. Χωρίς τίποτα το περιττό, σίγουρα θα ενθουσιάσει όσους περίμεναν κάτι αντίστοιχο από τους Dream Theater.

4/5


Previous Post
Next Post

post written by:

0 coment�rios: