Στον 5ο τους δίσκο, οι Protomartyr πειραματίζονται περισσότερο από ποτέ και ταυτόχρονα παραμένουν προσιτοί, άμεσοι και βγάζουν μια κρισιμότητα στον ήχο. Σε μια περίοδο που το post-punk επέστρεψε δυναμικά, έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αιχμηρός ήχος με στίχους που αναφέρονται σε κοινωνικοπολιτικές-δυστοπικές- καταστάσεις που το κάνουν ακόμα πιο επίκαιρο και απαραίτητο. Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και οι έντονοι ρυθμοί χρωματίζονται με πνευστά και έγχορδα, κάνοντας πιο εκλεπτυσμένο το τελικό αποτέλεσμα. Κομματάρες σαν τα "Day Without End", "June 21", "Tranquilizer" και "Modern Business Hymns" συνδυάζουν την σκοτεινιά με την δυναμική, αν και ο δίσκος δεν έχει ούτε μια μέτρια στιγμή. Είναι κιθαριστικός, αλλά δεν φοβάται να παίξει με φλάουτο ή σαξόφωνο.
Το παίξιμό τους είναι πολύ πιο ανοιχτό από ένα κλασικό post-punk σχήμα, όντας ψυχωμένο και avant garde ταυτόχρονα. Στο "Ultimate Success Story", οι Protomartyr σπρώχνουν τα όρια του ήχου τους, εξερευνούν και απελευθερώνονται, με τρόπο που η μουσική τους αφορά περισσότερους. Καλογραμμένες συνθέσεις, σύγχρονη παραγωγή και attittude που μαρτυρά καλλιτεχνικές ανησυχίες σε ένα είδος με συγκεκριμένες δυνατότητες. Η αγωνία που ζούμε, η πανδημία, η καταστολή και η τεχνητή μιζέρια, βρίσκουν εδώ την απάντησή τους. Τέχνη για την ζωή, σε ένα εκρηκτικό μείγμα.
0 coment�rios: