Οι Dool μοιάζουν να είναι πολύ κοντά σ' αυτό, μπολιάζοντας ακόμα περισσότερη gothic ατμόσφαιρα, αλλά όχι δαντέλα. Αντιθέτως, η ψυχεδέλεια και οι ευρύτερες rock επιρροές, τους κάνουν πιο προσιτούς. Το rhythm section έχει νεύρο και ενέργεια, ενώ η Ryanne είναι το μεγάλο όπλο του group, αφού εκτός από την εξαιρετική φωνή της, είναι συνθέτρια και κιθαρίστρια παρακαλώ.
Όπως όλοι οι δίσκοι, έτσι κι αυτός, κρίνεται από τα τραγούδια. Εδώ οι Dool διαπρέπουν, αφού υπάρχει ένα πακέτο τραγουδιών που είναι αδύνατο να μην αρέσει. Ο λόγος για τα "Sulphur & Starlight", "Wolf Moon" και "God Particle" που μπορούν να ροκάρουν, το ομώνυμο που είναι συναισθηματικό, αλλά όχι μελό, το "The Well's Run Dry" που έχει αύρα από goth rock των '80s και το φορτισμένο "Dust & Shadow". Γενικά το επίπεδο των συνθέσεων είναι υψηλό.
Οι διαθέσεις και οι ταχύτητες διαφέρουν, από ανεβαστικές, μέχρι doom, αλλά πάντα με ενδιαφέρουσες αλλαγές. Οι συνθέσεις έχουν ποικιλία, βγάζουν ένα live feeling και σε συνδυασμό με τον "ζεστό" ήχο, κάνουν την ροή του album απολαυστική. Αν είσαι από αυτούς που βρήκες στους The Devil's Blood και Blood Ceremony το νέο νόημα, τότε οι Dool είναι πιθανό να σε απασχολήσουν αρκετά. Σίγουρα έχουν μέλλον στον ήχο που επέλεξαν να υπηρετήσουν, οι επιρροές τους ξεκάθαρες και το ταλέντο τους είναι πάνω από τον μέσο όρο. Έχουν το momentum για να ανοίξουν κι άλλο το κοινό τους, αλλά κατά πόσο αυτό αποτελεί επιλογή τους, θα φανεί στον επόμενο δίσκο. Οι φίλοι του ευρύτερου heavy rock πιστεύω ότι δεν πρέπει να το προσπεράσουν, καθώς εδώ έχουμε έναν δίσκο που μπορεί όχι μόνο να είναι στο τέλος της χρονιάς στη λίστα με τα καλύτερα, αλλά να αποδειχθεί κομβικός για το ιδίωμα που δεν βγάζει πλέον πολλές σημαντικές κυκλοφορίες.
0 coment�rios: