Δευτέρα, Οκτωβρίου 17, 2016

Opeth-Sorceress

Πολλοί ήταν αυτοί που κατέβηκαν από το τραίνο των Opeth, όταν εκείνοι άλλαξαν ύφος. Από το "Heritage", η παρέα του Akerfeldt ακολούθησε τον δρόμο του prog rock, καθώς ο ιθύνων νους της μπάντας, ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για την μουσική των '70s.

Όπως σε όλες τις περιπτώσεις που ένα συγκρότημα "λοξοδρομεί" σε σχέση με τα θέλω των οπαδών, χάνει κάποιους ακροατές και κερδίζει κάποιους άλλους. Έχω μιλήσει με άτομα που θεωρούν τελευταίο σπουδαίο δίσκο των Σουηδών το "Ghost Reveries" και άλλους που δεν έχουν ακούσει κανέναν πίσω από το "Heritage", καθώς δεν άντεχαν τα brutal φωνητικά.

Οι Opeth ήταν πρωτοπόροι, ενώνοντας τους δύο διαφορετικούς κόσμους τους death metal και του progressive και αποτελούν από τα πιο βαριά χαρτιά τα τελευταία 20 χρόνια, στον ευρύτερο metal χώρο. Η αλλαγή πλεύσης έγινε καθαρά από ανάγκη καλλιτεχνικής έκφρασης, αφού αν ήθελαν θα συνέχιζαν την ασφαλή οδό, ώστε να μην ρισκάρουν τίποτα.

Το "Sorceress" συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το "Pale Communion", όντας περισσότερο πολύπλοκο και βαρύ. Το ομώνυμο τραγούδι μας συστήθηκε πριν κανα-δυο μήνες και είναι το πιο heavy που έχουν γράψει σ' αυτή, την τελευταία περίοδο. Ξεχωρίζουν επίσης το "The Wilde Flowers" με '70s vibe και σχεδόν jazz παίξιμο, το "Will O the Wisp" που φέρνει κάτι από "Harvest", το "Chrysalis" με το βαρύ riff, το instrumental "The Seventh Sojourn" με τον ανατολίτικο αέρα και το "Era" που συνδυάζει τα χρώματα του progressive με μια πιο...πιασάρικη νότα.

Οι Opeth παρόλες τις αλλαγές στο ύφος τους παραμένουν απρόβλεπτοι. Σε όσους λείπουν τα growls και οι εναλλαγές με το death metal τους καταλαβαίνω, αλλά υπάρχουν ένα σωρό μιμητές των Opeth εκεί έξω, οπότε μπορούν να βρουν κάτι αντίστοιχο. Οι Σουηδοί είναι μεγάλο συγκρότημα και μπορεί να κάνει ότι θέλει, ειδικά από την στιγμή που όλες οι δουλειές του είναι ποιοτικές. Εδώ ο ακροατής θα έρθει σε επαφή με κάτι που είναι οικείο, αλλά ταυτόχρονα καινούριο.

Μπορώ να πω ότι από την τελευταία τριάδα δίσκων, το "Sorceress" είναι το πιο ολοκληρωμένο και με το καλύτερο σύνολο συνθέσεων. Δεν υπάρχει στιγμή που να υστερεί, με τα ακουστικά σημεία, τα όμορφα πλήκτρα και τα εκφραστικά φωνητικά του Akerfeldt να δημιουργούν ένα μωσαικό που θυμίζει μεγάλα συγκροτήματα του παρελθόντος, από Camel μέχρι Caravan και ψήγματα ιταλικού prog. Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και μυστηριώδες, το "Sorceress" είναι ότι καλύτερο βγήκε με το λογότυπο των Opeth εδώ και μια δεκαετία. Κάθονται στον θρόνο του ευρύτερου progressive metal, όντας μια κατηγορία μόνοι τους.


4,5/5

Previous Post
Next Post

post written by:

0 coment�rios: