Βρισκόμαστε στην εποχή όπου δυστυχώς λίγοι καλλιτέχνες έχουν εντελώς δικό τους ήχο, όχι με την έννοια της πρωτοτυπίας, αλλά της προσωπικότητας. Οι Oceans of Slumber έχουν μια μαύρη γυναικεία φωνή πίσω από το μικρόφωνο, αλλά δεν μπαίνουν κάτω από ταμπέλες.
Πραγματικά το μωσαικό ήχων που έχουν δημιουργήσει είναι πολυσύνθετο και πολύχρωμο. Χρησιμοποιούν από στοιχεία ακραίου ήχου, ως ατμοσφαιρικά περάσματα, hard rock αναφορές και post μελωδιες. Η φωνή της Cammie Gilbert είναι βελούδινη μα και δυναμική, έχοντας εύρος και συναίσθημα.
Το "Winter"κάθε άλλο, παρά χειμωνιάτικο είναι, αφού ο ήχος είναι "ζεστός" και φιλόξενος. Σίγουρα το hype που υπάρχει αυτή την περίοδο γύρω από την μπάντα είναι δικαιολογημένο, μιας που μιλάμε για έναν πλήρη δίσκο. Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω κάθε τραγούδι χωριστά, εξάλλου συμβαίνουν τόσα πράγματα κι εναλλαγές στο καθένα, που οι όποιες ταμπέλες πάνε περίπατο.
Από death riffs σε doom ρυθμούς, τεχνικά leads, ακουστικές κιθάρες, neo-progressive ιδέες, ακόμα και -πετυχημένη- διασκευή στο "Nights in White Satin" των Moody Blues. Αιθέριες φωνητικές γραμμές συνοδεύονται από ξεσπάσματα ή μαγικά αρπίσματα και το συγκρότημα δείχνει πως έχει πολλά να πει, αλλά δεν πελαγώνει, αντιθέτως είναι δεμένο και ξέρει που πατάει. Ακόμα και φλογέρα θ' ακούσεις στο ιντερλούδιο "Good Life", αλλά δεν γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία επιρροών, γι' αυτό συνυπάρχουν τα blastbeats με την jazz, χωρίς τίποτα να είναι περιττό ή επιτηδευμένο.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Οι Oceans Of Slumber είναι ένα συγκρότημα που μόλις ξεκινάει και παρόλα αυτά, μας προσφέρει ένα μοναδικό μουσικό έργο που άξια θα ξεχωρίσει ως το τέλος της χρονιάς. Είναι άραγε από τους καλύτερους δίσκους των τελευταίων ετών; Ο χρόνος θα το δικαιώσει.
Πραγματικά το μωσαικό ήχων που έχουν δημιουργήσει είναι πολυσύνθετο και πολύχρωμο. Χρησιμοποιούν από στοιχεία ακραίου ήχου, ως ατμοσφαιρικά περάσματα, hard rock αναφορές και post μελωδιες. Η φωνή της Cammie Gilbert είναι βελούδινη μα και δυναμική, έχοντας εύρος και συναίσθημα.
Το "Winter"κάθε άλλο, παρά χειμωνιάτικο είναι, αφού ο ήχος είναι "ζεστός" και φιλόξενος. Σίγουρα το hype που υπάρχει αυτή την περίοδο γύρω από την μπάντα είναι δικαιολογημένο, μιας που μιλάμε για έναν πλήρη δίσκο. Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω κάθε τραγούδι χωριστά, εξάλλου συμβαίνουν τόσα πράγματα κι εναλλαγές στο καθένα, που οι όποιες ταμπέλες πάνε περίπατο.
Από death riffs σε doom ρυθμούς, τεχνικά leads, ακουστικές κιθάρες, neo-progressive ιδέες, ακόμα και -πετυχημένη- διασκευή στο "Nights in White Satin" των Moody Blues. Αιθέριες φωνητικές γραμμές συνοδεύονται από ξεσπάσματα ή μαγικά αρπίσματα και το συγκρότημα δείχνει πως έχει πολλά να πει, αλλά δεν πελαγώνει, αντιθέτως είναι δεμένο και ξέρει που πατάει. Ακόμα και φλογέρα θ' ακούσεις στο ιντερλούδιο "Good Life", αλλά δεν γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία επιρροών, γι' αυτό συνυπάρχουν τα blastbeats με την jazz, χωρίς τίποτα να είναι περιττό ή επιτηδευμένο.
Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Οι Oceans Of Slumber είναι ένα συγκρότημα που μόλις ξεκινάει και παρόλα αυτά, μας προσφέρει ένα μοναδικό μουσικό έργο που άξια θα ξεχωρίσει ως το τέλος της χρονιάς. Είναι άραγε από τους καλύτερους δίσκους των τελευταίων ετών; Ο χρόνος θα το δικαιώσει.
0 coment�rios: